Deze woning dateert oorspronkelijk uit 1956 en is enkele keren verbouwd.
De nieuwe eigenaars hadden de wens om een ruimtelijker geheel te vormen, maar het moest wel knus blijven en ingrepen zouden moeten passen bij de aard en sfeer van de woning.
De begane grond is nu gesegmenteerd is drie delen, met entree erbij vier. De lange scheidingswand wordt gereduseerd tot een interieur element.
Het vormt een centraal punt en de rest van de ruimten vloeien eromheen. Hierdoor ontstaat er optisch een ruimtelijker geheel. Het contrast in materiaal en kleur versterkt dit effect. Evenals de verdiepingshoge, grotendeels transparante deuren, die dit effect versterken.
De nieuwe indeling is ruimtelijk, maar een knus hoekje is ook nog steeds aanwezig. Verder is de keuken nu beter betrokken in de ruimte.
De roedenverdeling en verhoudingen van de binnendeuren stroken met de verhoudingen van de buitenzijde. De binnendeuren zijn eigentijds vormgegeven, maar toch doen ze geen afbreuk aan van de rest van de woning.
